Japońskie drzeworyty ukiyo-e

Japońskie drzeworyty ukiyo-e to jedna z najbardziej rozpoznawalnych form sztuki w Japonii, która rozwinęła się w okresie Edo (1603-1868). Ukiyo-e, co dosłownie oznacza “obrazy przemijającego świata”, przedstawiały sceny z życia codziennego, piękne kobiety, krajobrazy, kabuki oraz sceny z literatury i mitologii. Artyści tacy jak Katsushika Hokusai i Utagawa Hiroshige wnieśli ogromny wkład w rozwój tej sztuki, tworząc dzieła, które do dziś zachwycają swoją precyzją, kompozycją i kolorystyką. Najbardziej znanym dziełem ukiyo-e jest “Wielka fala w Kanagawie” autorstwa Hokusai, która stała się ikoną nie tylko japońskiej, ale i światowej sztuki. Technika drzeworytu polegała na wycinaniu wzoru w drewnianej matrycy, a następnie naniesieniu farb i odbiciu obrazu na papierze. Dzięki temu możliwe było masowe powielanie obrazów, co przyczyniło się do popularyzacji ukiyo-e wśród szerokiej publiczności. Drzeworyty ukiyo-e miały ogromny wpływ na europejskich artystów, takich jak Van Gogh i Monet, którzy byli zafascynowani japońską estetyką i techniką przedstawiania perspektywy oraz płaszczyzn kolorystycznych.